|
Proberbs of Hell
In seed time learn, in harvest teach, in winter enjoy.
Drive your cart and your plow over the bones of the dead.
The road of excess leads to the palace of wisdom.
Prudence is a rich ugly old maid courted by Incapacity.
He who desires but acts not, breeds pestilence.
The cut worm forgives the plow.
Dip him in the river who loves water.
A fool sees not the same tree that a wise man sees.
He whose face gives no light, shall never become a star.
Eternity is in love with the productions of time.
The busy bee has no time for sorrow.
The hours of folly are measur'd by the clock, but of wisdom: no clock can measure.
All wholsom food is caught without a net or a trap.
Bring out number weight & measure in a year of dearth.
No bird soars too high, if he soars with his own wings.
A dead body, revenges not injuries.
The most sublime act is to set another before you.
If the fool would persist in his folly he would become wise.
Folly is the cloke of knavery.
Shame is Prides cloke.
Prisons are built with stones of Law, Brothels with bricks of Religion.
The pride of the peacock is the glory of God.
The lust of the goat is the bounty of God.
The wrath of the lion is the wisdom of God.
The nakedness of woman is the work of God.
Excess of sorrow laughs. Excess of joy weeps.
The roaring of lions, the howling of wolves, the raging of the stormy sea, and the destructive sword, are portions of eternity too great for the eye of man.
The fox condemns the trap, not himself.
Joys impregnate. Sorrows bring forth.
Let man wear the fell of the lion, woman the fleece of the sheep.
The bird a nest, the spider a web, man friendship.
The selfish smiling fool, & the sullen frowning fool, shall be both thought wise, that they may be a rod.
What is now proved was once only
imagin'd.
The rat, the mouse, the fox, the rabbit: watch the roots; the lion, the tyger, the horse, the elephant, watch the fruits.
The cistern contains; the fountain overflows.
One thought, fills immensity.
Always be ready to speak your mind, and a base man will avoid you.
Every thing possible to be believ'd is an image of truth.
The eagle never lost so much time, as when he submitted to learn of the crow.
The fox provides for himself, but God provides for the lion.
Think in the morning. Act in the noon. Eat in the evening. Sleep in the night.
He who has suffer'd you to impose on him knows you.
As the plow follows words, so God rewards prayers.
The tygers of wrath are wiser than the horses of instruction.
Expect poison from the standing water.
You never know what is enough unless you know what is more than enough.
Listen to the fools reproach! it is a kingly title!
The eyes of fire, the nostrils of air, the mouth of water, the beard of earth.
The weak in courage is strong in cunning.
The apple tree never asks the beech how he shall grow, nor the lion, the horse, how he shall take his prey.
The thankful reciever bears a plentiful harvest.
If others had not been foolish, we should be so.
The soul of sweet delight, can never be defil'd.
When thou seest an Eagle, thou seest a portion of Genius, lift up thy head!
As the catterpiller chooses the fairest leaves to lay her eggs on, so the priest lays his curse on the fairest joys.
To create a little flower is the labour of ages.
Damn, braces: Bless relaxes.
The best wine is the oldest, the best water the newest.
Prayers plow not! Praises reap not!
Joys laugh not! Sorrows weep
not!
The head Sublime, the heart Pathos, the genitals Beauty, the hands & feet
Proportion.
As the air to a bird or the sea to a fish, so is contempt to the contemptible.
The crow wish'd every thing was black, the owl, that every thing was white.
Exuberance is Beauty.
If the lion was advised by the fox, he would be cunning.
Improvement makes strait roads, but the crooked roads without Improvement, are roads of Genius.
Sooner murder an infant in its cradle than nurse unacted desires.
Where man is not nature is
barren.
Truth can never be told so as to be understood, and not be believ'd.
|
Z Przysłów Piekielnych
W czas siewu – ucz się, w czas żniw – nauczaj, w czas zimy – bądź kontent
Swoją furę i pług - prowadź przez kości
zmarłych
Posuwając się za daleko, dotrzesz do pałacu mądrości
Rozwaga to majętna, lecz zwiędła panna, której nie odstępuje Niemożność
Ten, kto pragnie, lecz nie działa, karmi
plagi
Przecięty robak wybacza lemieszowi
Wrzućcie do rzeki tego, który lubi wodę
To samo drzewo, na które patrzy głupi i mądry, to dwa różne drzewa
Nie będzie gwiazdą człowiek, o twarzy pozbawionej blasku
Wieczność kocha się w tym, co
przemija
Pracowita pszczoła nie ma czasu na smutki
Czas szaleństw odmierzają godziny, czas mądrości mija nieuchwytnie
Nie pochodzi z sieci i wnyków to, co prawdziwie pożywne
Plon obliczaj, podług lat
nieurodzajnych
Nie poleciał ptak za wysoko, skoro wzbił się na własnych skrzydłach
Nie pomści ciało rany śmiertelnej
Nie ma nic szczytniejszego, niż uznać czyjeś pierwszeństwo
Głupiec wytrwały w swej głupocie, nabywa cech mędrca
Skrywa się małość pod płaszczem beztroski
Skrywa się duma pod płaszczem pokory
Więzienia powstają na fundamencie prawa, burdele - na fundamencie religii
Duma pawia jest tryumfem Boga
Chuć kozła jest szczodrością Boga
Gniew lwa jest mądrością Boga
Kobieca nagość jest dokonaniem Boga
Przesadny żal rodzi śmiech, przesadna radość – łzy
Ryczący lew, wyjący wilk, wzburzone morze i świszczący miecz, to wszystko, zbyt szczodrze dla oczu naszych, uchyla rąbka
wieczności
Nie siebie, lecz sidła, przeklina lis
Radości sieją, smutki rodzą
Pasuje mężczyźnie futro lwa, a kobiecie – owcy
Ptak buduje gniazdo, pająk sieć, a człowiek – przyjaźń
Będziecie brać różnych pyszałków - tych próżnych i tych nadętych - za mędrców, ażeby z rózgą ktoś mógł stać nad wami
Dziś oczywistym jest to, co wczoraj ledwie było wyobrażalne
Szczur, mysz, lis i królik doglądają korzeni, lew, tygrys, rumak i słoń – owoców
Zbiornik więzi, źródło wydostaje
Pojedyncza myśl jest zdolna wypełnić całą przestrzeń
Bądź szczery, a unikniesz towarzystwa miernot
Podług wszystkiego, w co wierzymy, powstają oblicza Prawdy
Orzeł nigdy nie zmarnował tyle czasu, jak wtedy, gdy naśladował wronę
Lis dba o siebie, ale Bóg dba
o lwa
Rozmyślaj o poranku, działaj w południe, posilaj się na wieczór, w nocy – śpij
Wie o Tobie ten, komu dałeś się
we znaki
Pług idzie za wolą, Bóg – za
błaganiem
Mądrzejsze są tygrysy gniewu od koni
pouczania
Spodziewaj się jadu w wodzie, która stoi...
Nigdy nie poznasz swej miary, póki jej nie przekroczysz
Łajany przez głupca, czuj się
królem
Oczy z żaru ognia, nozdrza z tchnienia wiatru, usta z tafli wód, zarost z gliny ziemi...
Odwagą tchórza jest podstęp
Nie pyta drzewo, krzewu, jak rosnąć, ani zwierz dziki - domowego,
jak polować
Kto wdzięcznie przyjmuje, obfite zbiera
plony
Gdyby nikt nie był głupcem, byłby nim każdy z nas
Nie ulegnie skalaniu dusza rozkosznie
słodka
Wiedz, że patrząc na orła, obcujesz z przejawem Geniuszu. Wnieś głowę!
Jak liszka składa swe potomstwo na najzdrowszych liściach , tak kapłan obkłada klątwą najmilsze z wszystkich uciech.
Pracują na to wieki, aby zakwitł drobny
kwiat
Klątwa spina, błogosławieństwo odpręża
Jak wino, to stare, jak woda, to
świeża
Modlitwy nie orzą, pochwały nie żną
Radość się nie zaśmiewa, smutek się nie zanosi
Głowa – Wykwint, serce – Afekt, przyrodzenie – Piękno, dłonie i stopy - Współmierność
Czym dla ptaka przestworza, czym głębia dla ryb, tym dla łajdaka - wzgarda
Kruk chce, aby wszystko było czarne, sowa, by wszystko było białe
To, co bujne, jest piękne
Gdyby lis doradzał lwu, lew byłby
przecherą
Postęp wytycza praktyczną drogę, lecz Geniusz kroczy poza postępem, ścieżkami krętymi
Lepiej zdusić dziecko w kołysce, niż wciąż pielęgnować niespełnione pragnienia
Gdzie nie ma człowieka, tam natura sili się na próżno
Nie ma Prawdy bez wiary w to, co
wyrozumowane |