Jimi Hendrix


The Wind Cries Mary

After all the jacks are in their boxes
And the clowns have all gone to bed
You can hear happiness staggering on down the street
Footsteps dressed in red
And the wind whispers mary

A broom is drearily sweeping
Up the broken pieces of yesterdays life
Somewhere a queen is weeping
Somewhere a king has no wife
And the wind, it cries mary

The traffic lights, they turn, uh, blue tomorrow
And shine their emptiness down on my bed
The tiny island sags down stream
cause the life that lived is…Is dead
And the wind screams mary

Uh-will the wind ever remember
The names it has blow in the past?
And with this crutch, its old age, and its wisdom
It whispers no, this will be the last
And the wind cries mary

Wiatr Krzyczy, Mary...

Gdy nic z pudełka juz nie wyskoczy

I wszyscy klauni poszli spać

Słyszysz jak drogą szczęście się 
toczy

Czerwony zostawiając ślad

A wiatr szepcze, Mary...

Miotła, zamachem beznamiętnym

Zmiata skorupy minionych lat

Gdzieś tam królowa szlocha rzewnie

Gdzieś król, bez żony, całkiem sam

A wiatr krzyczy, Mary...

Światła na przejściach palą się
smutno
I pustym jutrem świecą mi w łóżko

Wysepka wartki hamuje strumień

Bo całe życie już z życia...uszło

A wiatr wrzeszczy, Mary...

Och, czy ten wiatr pamiętać będzie

Imiona, które niósł nad światem?

Wsparty o szczudło, stary
i mądry:

"Nie - cicho szepce - to jest ostatnie"

I wykrzykuje imię Mary


comments powered by Disqus

^ Do góry

Poprzednia: Dave Alvin
Następna: Led Zeppelin